Bo tak dawno mnie tutaj nie było...

Minęło kilka lat od ostatniego wpisu. Brak czasu niestety zwyciężył.

Jednak nie ma tego złego. Myślę, że na podstawie tego czasu, który uciekła będę mogła pokazać Wam ile się u nas zmieniło. Jakie rzeczy zadziały się w naszym życiu... taka refleksja można powiedzieć.

Nie pamiętam kompletnie jak się tutaj to wszystko obsługiwało więc chwilę mi to zajmie ale obiecuję niczego nie pominąć. Zastanawiałam się nad utworzeniem nowego bloga, bo jestem już o wiele bogatsza w doświadczenia, mam sporo więcej wiedzy i stwierdzałam, że pewnie już inaczej to wszystko będzie brzmiało ale z drugiej strony... każdy kiedyś coś zaczynał więc dlaczego miałabym się wstydzić tego w jaki sposób stawiałam pierwsze kroki na blogu czy też w życiu, w które zawitał autyzm. No właśnie nie zamierzam się wstydzić a wręcz szczycić! Każdy kto tu zajrzy będąc zielonym w tym temacie będzie mógł zobaczyć, że przez lata sytuacja się zmienia.. a jak to się dowiecie. Być może formuła będzie troszkę zmieniona ale mam nadzieję, że nadal będę pisała istotne rzeczy dla innych. 

Michał, którego niezmiennie nazywają wszyscy Miśkiem w tym roku kończy już 12lat, jest to już można powiedzieć nastolatek. Niewiele tez mu brakuje, żeby mnie przerósł. Fakt ja tez wzrostem nie grzeszę, skromne 163cm. Ale spokojnie przyjdzie czas na wszystko.. ogłaszam reaktywacje i postaram się nadgonić dużo rzeczy.. zobaczymy co z tego wyjdzie.